Martyna Jakubowicz
Żegnaj mi Andżelino - tekst piosenki

Żegnaj mi Andżelino
klejnoty z korony
wyłupili bandyci
przetopią znów dzwony

Wnet lemiesze przekują
fanfar ryk, łopot żagli
żegnaj mi Andżelino
niebo całe w płomieniach
czas nagli

Damy wraz z waletami
znużyły się dworem
cygan z całym taborem
defiluje przed strażą

Tu gdzie kiedyś brał joker
asa sobie za wzór
żegnaj mi Andżelino
może tam losy ważą
wśród chmur

Zezowaci piraci
gdy się zgrzeją na grzędzie
po kolędzie kwestują
z karabinkiem skróconym

A sąsiedzi im klaszczą
i wołają "trafiony"
żegnaj mi Andżelino
niebo straszne, wzburzone
co to będzie

Niepotrzebny mi wstyd
nie ma miejsca na gniew
nie ma czego dowodzić
kto się zerwie na zew

Na tapczanie śpi mors
pusty stolik na skarpie
żegnaj mi Andżelino
to nie gęsi tam w niebie
fruną harpie

Żegnaj mi Andżelino
to nie gęsi tam w niebie
fruną harpie