Teresa Tutinas
Niepotrzebne szczęście - tekst piosenki

Odejdę, kiedy trzeba; nie wrócę, gdy nie trza
Do snu będę przychodzić z uśmiechem na twarzy
Zabraknąć może wody, słońca i powietrza
Ale nie mnie - zdobnego fragmentu pejzaży

A jeśli kiedyś wrócę, będzie w tobie radość
Rzadziej będziesz śpiący, roztargniony częściej
Stanie się ludzkim plotkom i tradycji zadość
Wróciło na swe miejsce niepotrzebne szczęście
Niepotrzebne szczęście

Nie zaćmiewałam słońca, nie rzucałam cienia
Ja - nie najkonieczniejsza z twych życiowych potrzeb
Smaku potraw codziennych wcale nie odmienia
Że ktoś, kto był tak długo, właśnie sobie odszedł

A jeśli kiedyś wrócę zrobić ci śniadanie
Coraz mniej będzie śpiewu, ciszy coraz więcej
Kto wie, kiedy i po co, nocą, niespodzianie
Powróci na swe miejsce niepotrzebne szczęście
Niepotrzebne szczęście

A jeśli kiedyś wrócę marcową niedzielą
Od oczu będzie jaśniej i od szeptów gęściej
I będą płakać świece nad naszą pościelą
Gdy wróci na swe miejsce niepotrzebne szczęście
Niepotrzebne szczęście