Top Artyści
Legenda
-
Dodany komentarz
-
Dodany tekst
-
Poprawka tekstu
-
Dodane video
-
Dodany do ulubionych
-
Dodany TAG
-
Uzupełniona metryczka
Archiwum tekstów
teksty wg wykonawców




edytuj
- Autor: La Oreja De Van Gogh
- Rok powstania:
- Kompozytor:
- Wykonanie oryginalne:
- Inne wykonania:
- Albumy, na których znalazł się utwór:
- Tagi: la oreja de van gogh
Dzwonki:
- Tekst dodał: /
- Ulubiony tekst: 0 użytkowników
La Oreja De Van Gogh
Coronel - tekst piosenki
Aquí ya hemos terminado, amigo mío, se acabo
Acércate, dame un abrazo, que este infierno remitió
Esperádme aquí un momento, cuida de esta posición
Comprobare que terminamos la misión
Fue acabar estas palabras y nadie más le volvió a ver,
Después de aquella victoria, sólo un loco coronel
renunciaría a una gloria que el jamás logró entender,
Eligió cargar su arma como un clavel
Cuando los demás dormían se escapaba a la cantina
Y llorando le contaba a una mujer
Que si el honor y la victoria valen más que las personas,
Es que no hemos aprendido nada
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.
Después de cada batalla se encogía su corazón,
Él debía mostrar orgullo, cuando sólo sentía dolor.
Preguntaba siempre al cielo quién había ganado qué,
Pero nunca nadie supo responder.
Cuando los demás dormían se escapaba a la cantina,
Y llorando le contaba a una mujer
Que si el honor y la victoria valen más que las personas,
Es que no hemos aprendido nada
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.
Acércate, dame un abrazo, que este infierno remitió
Esperádme aquí un momento, cuida de esta posición
Comprobare que terminamos la misión
Fue acabar estas palabras y nadie más le volvió a ver,
Después de aquella victoria, sólo un loco coronel
renunciaría a una gloria que el jamás logró entender,
Eligió cargar su arma como un clavel
Cuando los demás dormían se escapaba a la cantina
Y llorando le contaba a una mujer
Que si el honor y la victoria valen más que las personas,
Es que no hemos aprendido nada
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.
Después de cada batalla se encogía su corazón,
Él debía mostrar orgullo, cuando sólo sentía dolor.
Preguntaba siempre al cielo quién había ganado qué,
Pero nunca nadie supo responder.
Cuando los demás dormían se escapaba a la cantina,
Y llorando le contaba a una mujer
Que si el honor y la victoria valen más que las personas,
Es que no hemos aprendido nada
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.
De las lágrimas que visten tu cara,
De la tristeza que esconden tus miradas,
De la vergüenza que siente mi alma,
Cuando nadie canta esta canción
En la que digo que no me da la gana
de hacer como que no se nada
de cada vida que se marcha sin decir adiós.

- Komentarze (0)
- Dodali do ulubionych (0)
- Historia zmian tekstu (0)
Liczba wypowiedzi: 0
Liczba użytkowników: 0
Liczba zmian: 0